Vivacity

Με λένε Νέμεσις Ραμνούσια Αδράστεια.  Αδράστεια... Που σημαίνει ότι κανείς δεν μού ξεφεύγει.  Κανείς δεν θα γλιτώσει απ'την σκληρή και ταπεινωτική τιμωρία που τον περιμένει!   Μην νομίζεις ότι θα την βγάλεις καθαρή, γιατί όποιος με επικαλεστεί, η προσευχή του θα εισακουστεί.  Δεν συγχωρώ εύκολα. Δεν είναι τέτοιος ο ρόλος μου. Θνητός που ξεπερνά το μέτρο και το υποτιμά, γίνεται η αιτία να πληρώσει ακριβά!  Εσύ, ω σκληρόκαρδε θνητέ που δεν νιώθεις τύψεις. Εσύ που κοιμάσαι ήσυχα τα βράδια δίχως να νιώσεις ίχνος ντροπής. Εσύ που δεν σκέφτηκες ποτέ σου ότι η ανθρώπινη ζωή δεν είναι μπαλάκι να την παίζεις πέρα δώθε!  Ναι, εσύ! Που νομίζεις ότι είσαι άφθαρτος! Που δεν θα βγεις αλώβητος απ'την θεϊκή οργή.  Μάθε λοιπόν, ότι το αμάρτημα της ύβρεως είναι ασυγχώρητο... Κι όπως λέει και το όνομά μου, νέμω. Διανέμω την μοιρασιά του δίκαιου και του άδικου.  Δεν είμαι δικαστής, ούτε αστυφύλαξ. Αυτές είναι έννοιες των θνητών για να είναι πιο κατανοητή η έννοι...

Αφιερωμένο σε όλους τους εκκεντρικούς του πλανήτη. Σε αυτούς που κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσμο, και σε αυτούς που χάθηκαν στο σκοτάδι της κανονικότητας. Σε αυτούς που τελικά έγιναν ιδανικές μηχανές που υπηρετούν το σύστημα...  ————— —————  Γεια... Με θυμάσαι;  Εγώ είμαι!  Είμαι αυτός που ανέκαθεν ζούσε με το ερωτηματικό. Αυτός που αμφισβητούσε το κατεστημένο.  Είμαι το παιδί που τα άλλα παιδιά δεν έκαναν παρέα γιατί στα δικά τους φυσιολογικά μάτια ήταν αλλοπρόσαλλο και περίεργο.  Είμαι το παιδί που οι γονείς έβλεπαν ως «αφύσικα έξυπνο για την ηλικία του». Μια ιδιοφυΐα.  Ο έφηβος που ήθελε να ταιριάξει με τους υπόλοιπους συνομηλίκους. Να νιώσει το ανήκειν στο έπακρο, όπως όλοι οι άλλοι.  Ο ενήλικας που ήθελε να γευτεί την ζωή. Να νιώσει την καρδιά του να φτερουγίζει στην θέα ενός άλλου ανθρώπου ξεχωριστού γι'αυτόν.  Να παντρευτεί αργότερα, να κάνει οικογένεια.  Να περάσουν έτσι ξερά τα χρόνια μέχρι που να'ρθει η μέρα που θα κλείσουν τα ...